washingtonpost
صدای زنان ایرانی در واشنگتن پست علیه حجاب اجباریواشنگتن پست فقط از سخنان مقامات رسمی و سیاسی کشورمان نمی نویسد وقتی زنان صدایشان بلند و غیر قابل سانسور شود این صدا بر رسانه های بزرگ دنیا تحمیل می شود تا آنها فقط سخنان مقامات رسمی آن کشور را ننویسند.
ترجمه بخشی از گزارش:...
عنوانش خيلى مختصر است: "اينجا ايران است.. حس پيچيدن باد بين موها، آرزوى هر دختريست".
زنى ايستاده در دشتى سبز، با منظره ى كوهستانى در دوردست. دستانش پوشيده هستند و صورتش محو. موهاى عسلى رنگش تنها راه تشخيص زن بودنش است.
اين يكى از هزاران عكسى است كه براى "آزاديهاى يواشكى" فرستاده اند، صفحه اى در فيسبوك كه اختصاص دارد به زنان ايرانى داخل ايران كه ميخواهند عكسهايى از آزاديهاى يواشكيشان را به اشتراك بگذارند.
"در انگليسى يك اصطلاحى هست كه ميگن گناه لذت بخش، مثل علاقه ى زياد به شكلات" گفته ى مسيح علينژاد روزنامه نگار و سازنده ى اين صفحه است. "براى من، وقتى در ايران بودم، برداشتن حجابم مثل به چالش كشيدن قدرت بود، خصوصا قدرتى كه بر من سلطه داشت".
به گزارش مجله ى وال استريت، با آمدن تابستان، زنان با افزايش سختگيريها و فشارها از سوى پليس امنيت اخلاقى ايران مواجه ميشوند.
براى چند هفته ى اول شروع فصل گرما، وقتى صندل و شلوارهاى كوتاه و تونيكهاى كوتاه رنگى جايشان را به پالتوها و چكمه هاى دلگير زمستانى ميدهند- پليس امنيت اخلاقى ايران نيز به خيابانها يورش مياورد و زنان را به خاطر به معرض ديد گذاشتن ناخنهاى لاك زده، مچ پاها و موهاى هايلايت شده شان تنبيه ميكند. (نوشته اى از روزنامه نگار سرويس خبرى WSJ، فرناز فصيحى.)
يكى از پروفسوران رشته روانشناسى در دانشگاه تگزاس-آستين و متخصص امور زنان در خاورميانه، خانم Mounire Charrad ميگويد سه نكته در اين عكسها او را تحت تاثير قرار داده است؛ زنانى از نسلهاى متفاوت، كامنتهاى حمايتگر مردان و عكسهايى از زوجها-زنانى كه در كنار شوهرانشان عكس گرفته اند.
به گفته وی، زنان در جاهای مختلف راه هایی برای ابراز قدرت خود یافته اند به گونه ای که خطوط قرمز را نیز رد نکنند، اما مطمئنا 100 هزار نفر با حمایت مادران و همسرانشان به این حرکت پاسخ مثبت داده اند.
از سوى ديگر افراد بزرگ و مهمى نظير نسرين ستوده، فعال حقوق بشر نيز به اين گروه پيوسته اند. عكس و متن نسرین ستوده بيش از ١٠٠٠بار در طول ٢٤ساعت به اشتراك مجدد گذاشته شد.
اگرچه زنان صورتشان را هم در معرض ديد ميگذارند، اما بعضى ها هم با عينك آفتابى يا تغيير زاويه ى دوربين، سعى دارند كمى از وضوح عكسشان و ريسك شناسايى شدن بكاهند.
به گزارش مجله ى وال استريت، با آمدن تابستان، زنان با افزايش سختگيريها و فشارها از سوى پليس امنيت اخلاقى ايران مواجه ميشوند.
براى چند هفته ى اول شروع فصل گرما، وقتى صندل و شلوارهاى كوتاه و تونيكهاى كوتاه رنگى جايشان را به پالتوها و چكمه هاى دلگير زمستانى ميدهند- پليس امنيت اخلاقى ايران نيز به خيابانها يورش مياورد و زنان را به خاطر به معرض ديد گذاشتن ناخنهاى لاك زده، مچ پاها و موهاى هايلايت شده شان تنبيه ميكند. (نوشته اى از روزنامه نگار سرويس خبرى WSJ، فرناز فصيحى.)
يكى از پروفسوران رشته روانشناسى در دانشگاه تگزاس-آستين و متخصص امور زنان در خاورميانه، خانم Mounire Charrad ميگويد سه نكته در اين عكسها او را تحت تاثير قرار داده است؛ زنانى از نسلهاى متفاوت، كامنتهاى حمايتگر مردان و عكسهايى از زوجها-زنانى كه در كنار شوهرانشان عكس گرفته اند.
به گفته وی، زنان در جاهای مختلف راه هایی برای ابراز قدرت خود یافته اند به گونه ای که خطوط قرمز را نیز رد نکنند، اما مطمئنا 100 هزار نفر با حمایت مادران و همسرانشان به این حرکت پاسخ مثبت داده اند.
از سوى ديگر افراد بزرگ و مهمى نظير نسرين ستوده، فعال حقوق بشر نيز به اين گروه پيوسته اند. عكس و متن نسرین ستوده بيش از ١٠٠٠بار در طول ٢٤ساعت به اشتراك مجدد گذاشته شد.
اگرچه زنان صورتشان را هم در معرض ديد ميگذارند، اما بعضى ها هم با عينك آفتابى يا تغيير زاويه ى دوربين، سعى دارند كمى از وضوح عكسشان و ريسك شناسايى شدن بكاهند.
